[#011] Ondata di piacere (1975) [Waves of Lust]

Dzisiejszym wpisem rozpoczynam mini-przegląd filmów Ruggero Deodato.
Jako pierwszy z serii przedstawiam thriller z roku 1975 Ondata di piacere, czyli Waves of Lust.

Ostatnio przedstawiłem na blogu sylwetkę Ruggero Deodato. Smutną okazją ku temu była śmierć reżysera, który był z pewnością dla niektórych postacią kontrowersyjną. Skrajne emocje wokół swojej osoby wywołał przede wszystkim filmem Cannibal Holocaust. Zła sława zabójcy zwierząt na planie filmowym ciągnęła się za nim przez całe życie, co by jednak nie mówić, to film ten zapisał się na trwałe na kartach historii kinematografii i przez wielu postrzegany jest jako arcydzieło.
Jak można się jednak przekonać, przeglądając filmografię Ruggero Deodato, nakręcił on wiele różnych gatunkowo filmów i seriali, które świadczą o jego niewątpliwej sprawności reżyserskiej i nie zasługuje on na jednostronne zaszufladkowanie w oparciu o jeden film.

Do naszego blogowego mini-cyklu wybrałem sześć tytułów. Są to filmy, które reprezentują różne gatunki, które warte są przypomnienia tutaj, na Giallopedii, choć żaden z nich nie jest filmem giallo. Wychodząc jednak z założenia, że jako miłośnicy giallo interesujemy się szerzej pojętym włoskim kinem gatunkowym, to jak najbardziej warto te filmy obejrzeć.

Na razie niech mój wybór tytułów pozostanie tajemnicą, którą będę sukcesywnie odsłaniał, jednak od razu muszę zaznaczyć, że poza jednym wyjątkiem, nie doczekały się one dobrego blurayowego wydania i dostępne są jedynie w postaci DVD. Miejmy nadzieję, że w najbliższym czasie dystrybutorzy zainteresują się bardziej kinem Ruggero Deodato i zaczniemy otrzymywać jego filmy w porządnej jakości, opatrzone dodatkowo w ekstra materiały.

Jeśli chodzi o literaturę poświeconą reżyserowi to mamy praktycznie tylko jedno monograficzne opracowanie jego twórczości czyli książkę, którą prezentowałem w poprzednim wpisie: Cannibal Holocaust and the Savage Cinema of Ruggero Deodato.
Pod względem edytorskim stoi ona na najwyższym poziomie, jednak merytorycznie nie jest ona aż tak rozbudowana, jak można by sobie życzyć. Znajdziemy tam wprawdzie omówienie całej filmografii twórcy, ale ogranicza się ono w wielu przypadkach tylko do streszczenia fabuły, a ponieważ nie jestem jakimś wielkim znawcą tematu (nie zamierzam takiego udawać) więc opieram się na dostępnych źródłach pisanych i mówionych, tłumaczę je i tutaj publikuję.
W przypadku twórczości Deodato brakuje monograficznej pozycji w stylu Troya Howartha, gdzie oprócz szkicu fabuły znajdziemy wiele dodatkowych informacji dotyczących produkcji filmu, ciekawostek, anegdot, itd. W związku z powyższym kolejne wpisy dotyczące Ruggero Deodato będą dość krótkie, jednak to w końcu filmy są najważniejsze.

Film Ondata di piacere, znany także jako Waves of Lust albo czasami A Waves of Pleasure to thriller erotyczny, którego premiera miała miejsce w 1975 roku.

Fabuła filmu:
Irem i Barbara są młodą włoską parą, która spędza wakacje na Sycylii, gdzie spotykają a następnie zostają zaproszeni przez zamożne małżeństwo, Giorgio i Silvię, na pokład jachtu należącego do Giorgio, aby spędzić weekend na żeglowaniu i beztrosce. Irem i Barbara wkrótce wplątują się w problemy małżeńskie Giorgia i Silvii, ponieważ Giorgio, cyniczny i bezwzględny przemysłowiec, znęca się słownie i fizycznie nad Silvią dla własnej pokrętnej przyjemności, aby ją kontrolować. W końcu zarówno Irem, jak i Barbara wiążą się romantycznie z Silvią, co powoduje, że Giorgio staje się coraz bardziej niestabilny psychicznie z powodu utraty kontroli nad Silvią.

Jak pisze Gian Luca Castoldi w książce Cannibal Holocaust…:

Ten film oznaczał powrót Deodato do kina po długim okresie pracy w telewizji. W tym czasie był żonaty z Silvią Dionisio, prawdziwą gwiazdą włoskiej sceny filmowej. Pomysł producentów polegał na tym, aby Silvia rozebrała się w jednym z filmów swojego męża. W rzeczywistości film jest niezwykle bogaty pod względem ilości nagości, zarówno Dionisio, jak i druga bohaterka, Elizabeth Turner, mają wiele scen nagości, w tym niektóre z nich full-frontal. Deodato nigdy nie wprowadzał do swoich filmów dużej ilości erotyki, ale „Waves of Lust” są doskonałym przykładem włoskiego kina erotycznego lat siedemdziesiątych; dobrze nakręconego i uświetnionego scenariuszem skonstruowanym z niezwykłą pewnością. Film zyskuje dzięki dobrym charakteryzacjom, a Deodato jest niezwykle zdolny, jeśli chodzi o reżyserię scen erotycznych, w których wykazuje się niezwykłym opanowaniem samego mechanizmu kina erotycznego. Umiejętnie buduje punkt kulminacyjny, zwiększając napięcie, aby zapewnić maksymalną ilość emocji uważnemu widzowi.

Często, czytając rozmaite recenzje tego filmu, można spotkać się z informacją, że inspiracją do jego powstania był Nóż w wodzie Romana Polańskiego. W oficjalnych źródłach nie spotkałem potwierdzenia tego, ale nawet jeśli tak było to efekt końcowy jest daleki od polskiej produkcji. Dla mnie Nóż w wodzie to arcydzieło, w którym Polański, bez uciekania się do erotycznego „wypełniacza” potrafił przez półtorej godziny trzymać widza w niepewności i napięciu, o nowatorskich zdjęciach Lipmana i genialnej muzyce Komedy nie wspominając.
Myślę, że tego rodzaju porównania szkodzą filmowi Ondata di piacere. Według mnie jest to całkiem dobry film. Od początku czujemy, że „coś tu się kroi”, że będziemy świadkami jakichś wydarzeń. Znaczące spojrzenia, ukryte skinienia głową wprowadzają pewne napięcie, a w miarę wypijanej przez Giorgia w coraz większych ilościach whisky (J&B, jakże by inaczej) atmosfera zagęszcza się coraz bardziej. Choć trzeba przyznać, że narracja toczy się wolno, a erotyczne „wstawki” w końcu zaczynają trochę nużyć.
Nagości jest tu dużo, zwłaszcza panie prezentują się ochoczo bez odzienia w całej okazałości, seks w różnych konfiguracjach, w końcu takie było założenie producentów filmu, że ma go być dużo, pomimo że z początku reżyser miał inny pomysł na ten film.
Dla wrogów Deodato jest dodatkowa woda na młyn, mianowicie scena zabijania zwierzęcia. Popisując się przed Barbarą, Giorgio masakruje złowioną chwilę wcześniej okazałą murenę.
Na uwagę zasługują dłuższe sekwencje zdjęć podwodnych (w sumie kilkanaście minut), które są dobrze zrealizowane i wprowadzają dynamiczny akcent do fabuły filmu.
Muzyka (Marcello Giombini) oprócz głupiutkiego motywu głównego, jest przyjemna dla ucha, zwłaszcza tematy liryczne – typowe brzmienia dla włoskich produkcji w owym czasie.

W rolach głównych wystąpili: Silvia Dionisio (ówczesna żona Ruggero Deodato, którą na przykład widzieliśmy w Murder Obsession Riccardo Fredy), Al Cliver (czyli Pierluigi Conti, znany z kilku filmów Fulciego czy Jesusa Franco), John Steiner (znany z wielu filmów exploitation, choć my go najbardziej pamiętamy pewnie z Tenebrae Dario Argento) oraz Elizabeth Turner (zagrała w The Psychic Fulciego).

Niestety, nie posiadam tego filmu w swojej kolekcji DVD – może go kiedyś upoluję na eBayu (zależałoby mi na wersji amerykańskiej z Raro Video), a może w końcu ktoś to wyda na blurayu.
Do sporządzenia polskich napisów wykorzystałem dostępną tu i ówdzie włoską kopię DVD – jest to moje autorskie tłumaczenie napisów angielskich. W tym wydaniu jest także krótki 16-minutowy dokument z wywiadami, ale mam go w słabej jakości technicznej (źle sporządzona kopia). Po pewnym wahaniu zdecydowałem się jednak udostępnić go tutaj, na blogu, bowiem ma on jednak wartość informacyjną, która jest ważniejsza niż jakość techniczna obrazu. Obiecuję, że jak tylko wejdę w posiadanie oryginalnego wydania, przedstawię je tutaj natychmiast.

Intro do filmu (na potrzeby YT dokonałem samo-cenzury wycinając Silvię Dionisio topless):

Wywiad poniżej zawiera fragmenty scen erotycznych, w związku z tym YT wymaga zalogowania się, aby potwierdzić pełnoletność.

011-RD-OdP-IT-sPL